27 Ağustos 2007 Pazartesi

Bankada para olsa dükkan senin

Uzun zamandır takip ediliyordum.
önceleri yanımdan geçen arabalardan korktuğunda geri çekiliyor, ben de varlığını paranoyak beynimin ürünü zannediyordum
zamanla şehrin gürültüsüne, korna seslerine, karanlığa alıştı.
Işıkların altında, kalabalık mekanlarda, arkadaşlarımın yanında izimi kaybettirsem de,sokak aralarında, özellikle de geceleri ortaya çıkmaya başladı.
Zamanla hiç ilişkisi olmadı. Kararlı ve sabırlı davrandı.
Bugün yine beraberiz.
Son altı sokaktır peşimi bırakmayan ayak sesleri, yedinci sokağın ardından daha da yakınıma geldi. Gölgesi iki adım arkamdan takip ederken,adrenalin hızımı arttırdı.
Tedirgindim.
Ensemde hissettim önce varlığını. Soluğu kalbimi titretti.
Konuşmadık.
Aslında ben bağırmak için ağzımı açtım ama paralize olan bedenimdeki panik, sesimi de etkiledi.
Yalnızlık beni gelip buldu.
Kabus gibi karşımda durdu.
Buz gibi parmakları ellerime değdiğinde gözlerimdeki dehşet onu da korkuttu.
Hayatımı rehin aldı.
fidye olarak seni istiyor.

Hiç yorum yok: